هر یافته علمی و هر نظریه و فرضیه به نحوی ریشه در دانش های قبلی دارد که آنها نیز به نوبه خود بعد از
تجربه های طولانی حاصل شده اند.همچنین در بررسی این تجربه ها ممکن است گمان کنیم که دانشمندان عهد قدیم چقدر ساده اندیش بوده اند و نظریات آنها از پشتوانه علمی و استعداد لازم برخوردار نبود .
تاریخ نجوم را می توان به سه دوره تبدیل نمود:دوره زمین مرکزی که از تاریخ باستان تا اوایل قرن شانزدهم،دوره کهکشانی که از قرن هفدهم تا قرن نوزدهم و دوره کیهانی که از قرن بیستم آغاز شده و هنوز ادامه دارد.
دوره زمین مرکزی
منجمان نخستین بر این عقیده بودند که زمین مرکز عالم می باشد وتصور می کردند که خورشید، ماه، پنج سیاره وستارگان به دور زمین ساکن می چرخند.با وجود این کشف های برجسته ای در این دوران صورت پذیرفت که این کشف ها از قبیل :دایرةالبروح-مسیر خورشید در میان ستارگان، دوره کامل کسوف و خسوف تعیین گردید و حتی در قرن دوم پیش از میلاد به حرکت محور زمین پی برده شد.دوره زمین مرکزی با شخصیت بزرگ نیکولاس کوپرنیکوس(1543-1473)پایان داده شد.
دوره کهکشانی
می توان گفت که نجوم جدید با این دوره آغاز می شود.کوپرنیکوس نشان داد که زمین، نه تنها مرکز زمین است بلکه فقط یکی از سیاراتی است که یه دور خورشید مرکزی می گردد.معلوم شد که به هیچ روی منحصر به فرد نیست، سیاره ای گاملاً معمولی است که به طرزی معمولی، حرکاتی معمولی دارد.در این دوره روش مطالعه نجوم، پیوسته علمی تر شد و انگیزه اصلی آن میل به شناخت و فهم قوانین بنیادی حاکم بر حرکت اجرام آسمانی و توضیح چیز هایی بود که بشر به چشم می دید.نجوم مانند دیگر علم ها نیاز به مغزهای بزرگی دارد مانند:یوهانس کپلر(1630-1571) و ایزاک نیوتون(1727-1642)،کپلر با کشف قوانین حرکت سیاره ای و نیوتون با کشف قوانین گرانش عمومی و همچنین گالیلو گالیله که برای اولین بار تلسکوپ انساری خود را ساخت و دیگر خدمت هایی به نجوم کرد.
دوره کیهانی
در این دوره آشکار شد که کهکشان ستاره هایی که خورشید ما به آن تعلق دارد فقط یکی از کهکشان های بسیاری است که برخی بزرگ تر از کهکشان ما و بعضی کوچکترند. نابغه نظری بزرگی که در ذهن عامه مردم بیش از همه با این دوره ارتباط داده می شود، دکتر آلبرت اینشتین فقید (1955-1879) است.کیهان شناسی و اختر فیزیک سخت به نظریه نسبیت او متکی اند.در این دوره نجومی است که ما زندگی می کنیم تا پایان آن راه درازی در پیش است.
مقدمه کتاب نجوم به زبان ساده اثری از مایر دگانی
نجوم،در شمار معدود دانش هایی است که علاقمند غیر متخصص هنوز می تواند در پیشبرد آن سهمی داشته باشد.
جذبه نجوم و شوق آشنایی با ستارگان و کهکشان ها، همراه با این امید که می توان بی آن که منجمی حرفه ای بود
کاری مفید در این علم انجام داد، موجب شده است که پیوسته بر شمار منجمان غیر حرفه ای (آماتور) افزوده شود.
پیشگفتار کتاب شناخت مقدماتی ستارگان اثری از جوزف و لیپینکوت
میلیونها سال است که شب هنگام آسمان را ستارگانی چشمک زن و حیرت انگیز می پوشاند. میلیونها سال است
که کره زمین بسان فرفره ای چرخان، خورشید را دور میزند.ولی تاریخ بسیار جوان انسانها، روایات گوناگونی در
مورد زمین و آسمان دارد.
مقدمه کتاب ستاره شناس آماتور نوین اثری از پاتریک مور
ستاره شناسی همواره یکی از معدود علومی بوده است که آماتور ها توانسته اند سهم زیادی در آن داشته باشند. در
حقیقت در گذشته ای نه چندان دور بسیاری از پیشگامان ستاره شناسی آماتور بودند.
مقدمه کتاب اساس ستاره شناسی اثری از مایکل ا.سیدز
ستاره شناسی در حال هیجان است، زیرا ان دارای پتانسیلی است که ما را با بینش های جدیدی از راز های جهان متنبه می سازد، اما قیمتی را برای این هیجان می پردازیم، ما باید برای حفظ آن با یک تغییر سریع میدانی کوشش
کنیم.
مقدمه کتاب انفجار بزرگ اثری از کریگ هوگان
طبیعت اسراز آمیز است. قوانین مرموزش در لفافه های محکم و نیرومندی مخفی مانده است. اسرار خود را خیلی به
اکراه آشکار می سازد و اغلب به جای این که کاشفان را با حقایق آشنا کند ، آنان را به وعده گاههایی ناشناخته
می کشاند.